بازالت یک سنگ سخت و سیاه و دانه‌ریز آتشفشانی با کمتر از ۵۲ درصد سیلیس (SiO۲) می‌باشد که به علت کمبود سیلیس سنگی قلیایی است.
سنگ بازالت، از گروه سنگ‌های آذرین است که بازمانده فعالیت‌های آتشفشانی است و در ایران به وفور وجود دارد.بازالت سنگی متراکم و سخت است که به رنگ‌های گوناگون در طبیعت یافت می‌شود. این سنگ فراوانترین سنگ آذرین است. سنگ گرانیت
سنگ بازالت به صورت کوپ و سنگ فرآوری‌شده در کف‌سازی پیاده‌روها، جدول خیابان‌ها و به‌صورت چرمی یا ساییده برای نمای ساختمان‌ها کاربرد دارد. کاربردهای دیگر آن به عنوان پشم سنگ و در فیزیوتراپی به‌جای تشک برقی است. سنگ تراورتن
سنگ بازالت تمام‌بلورین، نیمه‌بلورین و گاهی شیشه‌ای است که دارای بافت آفانیتی می‌باشد.
کم بودن میزان سیلیس باعث می‌شود تا بازالت گرانروی کمی داشته‌باشد و به همین دلیل گدازه‌های بازالتی بر روی زمین می‌توانند سطحی تا حدود بیست کیلومتر را بپوشاند. فراوانترین کانی‌های سازندهٔ این سنگ عبارتند از الیوین، پیروکسن و پلاژیوکلاز. گرانیت آندزیت